🌖 Kaktus Z Białymi Włoskami

Kaktusy i sukulenty to bardzo odporne i mało wymagające rośliny nadające się do większości mieszkań. Odporne na susze, o dekoracyjnych formach i różnych rozmiarach, od dawna goszczą w naszych domach. Dowiedz się, jakie cechy charakterystyczne mają sukulenty, a czym wyróżniają się kaktusy. Poznaj także ciekawe gatunki kaktusów i sukulentów do uprawy w domu i... w ogrodzie! Kaktusy i sukulentyFot. Co to są sukulenty? Czy kaktusy i sukulenty to jedno i to samo? Nie do końca. Prawie wszystkie kaktusy można uznać za sukulenty, ale nie wszystkie sukulenty są kaktusami. Jakie są zatem różnice? Sukulenty nie są pojęciem taksonomicznym. Sukulenty (succulentus - soczysty, mięsisty) to pojęcie ogólne. Jest to nazwa grupy wieloletnich roślin odpornych na suszę, które posiadają zdolność gromadzenia wody w silnie rozwiniętej wyspecjalizowanej tkance oraz są przystosowane do jej oszczędnego wykorzystania w okresie suszy. Te mięsiste rośliny mogą zatrzymywać wodę w liściach, łodydze i korzeniach. Specyficzna budowa, czyli mięsiste łodygi, niewielkie liście pokryte gruba skórką, a często woskowym nalotem lub włoskami, ma pomóc sukulentom maksymalnie ograniczyć straty wody. Do sukulentów zaliczamy gatunki należące do bardzo wielu rodzin roślin, np.: gruboszowatych, pryszczyrnicowatych, liliowatych, astrowatych czy wilczomleczowatych. Co wyróżnia kaktusy? Kaktusy zaliczamy do sukulentów. Wszystkie przynależą do jednej rodziny: kaktusowatych (Cactaceae). Kaktusy odróżniają się od innych sukulentów obecnością aureoli, czyli miejsca, z którego wyrastają ciernie, pędy boczne i kwiaty. Często są pokryte kępkami wełnistych włoskami. Większość kaktusów pokryta jest kolcami, które są przekształconymi w toku ewolucji liśćmi. Kaktusy i sukulenty - gatunki i odmiany Zarówno kaktusy, jak i inne sukulenty są bardzo popularne zarówno w uprawie domowej, jak i w ogrodach. Większość sukulentów rośnie powoli i nie wymaga szczególnej pielęgnacji, dlatego nadają się do tworzenia kompozycji roślinnych, wszelkiego rodzaju ogrodów pustynnych, miniaturowych krajobrazów. Poniżej przedstawiamy najczęściej spotykane w uprawie kaktusy i - Aporocactus flagelliformisFot. Captain-tucker, CC BY-SA Wikimedia Commons Aporokaktus (Aporocactus flagelliformis) - roślina pochodzi z górskich rejonów Meksyku. Jest to gatunek zwisający, kwitnący, dorastający do ponad 2,5 m długości. Wymaga stanowiska półcienistego i przewiewnego. Zimą temp. 13-18°C, latem zwykła temp. pokojowa. Podlewać latem umiarkowanie, zimą bardzo skąpo. Nawozić nawozem do kaktusów raz na 3 miesiące z przerwą w okresie letnim. Przesadzać w lutym, tylko gdy doniczka jest za mała. Rozmnażanie z nasion przez cały rok lub z sadzonek pędowych latem. Cefalocereus, Głowa starca - Cephalocereus senilisFot. Daderot, Public Domain, Wikimedia Commons Cefalocereus, Głowa starca (Cephalocereus senilis) - roślina pochodzenia meksykańskiego, posiadająca charakterystyczne białe "włosy" i trąbkowate kwiaty. Preferuje stanowisko jasne, w pełnym słońcu. Latem temp. 22°C, zimą 15°C. Podlewać latem po wyschnięciu podłoża, zimą tylko gdy roślina się marszczy. Nawozić raz w sezonie, wiosną, nawozem do kaktusów. Przesadzać co 2 lata lub rzadziej. Rozmnażanie wiosną z importowanych nasion lub latem z sadzonek wierzchołkowych. Ceropegia - Ceropegia woodiiFot. Ceropegia (Ceropegia woodii), określana też jako lampion chiński, to bardzo dekoracyjny sukulent pochodzący z Afryki Południowej. Należy do rodziny trojeściowatych. Z mocno zgrubiałej bulwy roślina wypuszcza delikatne, nitkowate pędy pokryte drobnymi, skórzastymi liśćmi o nerkowatym kształcie. Ceropegia potrzebuje stanowiska o dużej ilości rozproszonego światła oraz temperatury w przedziale 22- 27°C. Zimą powinniśmy zapewnić roślinie chłodne miejsce, w którym temperatura nie spadnie poniżej 17°C. Nie toleruje przeciągów. Podłoże powinno być przepuszczalne i żyzne. Delosperma - Delosperma echinatumFot. Delosperma (Delosperma echinatum) - należy do rodziny gruboszowatych, a pochodzi z Afryki Południowej. Jej mięsiste, szorstkie łodygi o intensywnie zielonej barwie pokryte są jasnymi włoskami. Roślina szybko rośnie i tworzy gęste poduchy. Preferuje stanowiska jasne, pełne rozproszonego światła. Podlewamy ją oszczędnie - nie znosi przelania. Gleba dla delospermy musi być sucha i bardzo dobrze zdrenowana. Przesadzamy ją bardzo rzadko, dopiero wtedy, gdy korzenie wypełnią już całą doniczkę. Kaktus zygzak - Epiphyllum anguligerFot. ©Agnieszka Lach Eonium drzewiaste (Aeonium arboreum) jest sukulentem z rodziny gruboszowatych o zdrewniałych, rozgałęziających się łodygach i drzewiastym pokroju. Zimą zakwita trąbkowatymi, żółtymi kwiatami zebranymi w stożkowate kwiatostany. Najlepszym miejscem do hodowli eonium jest bardzo słoneczny parapet okienny. Roślina preferuje niską wilgotność powietrza i temperatury latem 20°C, zimą ok. 16°C. Podlewamy ją oszczędnie, po wyschnięciu podłoża, i nawozimy skąpo raz w miesiącu. Przesadzamy co 3 - 4 lata. Eonium drzewiaste - Aeonium arboreumFot. © Epifilum (Epiphyllum) - pochodzi z Meksyku i Ameryki Południowej. Ma długie spłaszczone łodygi i okazałe czerwone lub białe kwiaty. Preferuje stanowisko jasne (ale nie nasłonecznione) i przewiewne. Latem temp. 20°C, zimą 10°C. Latem utrzymywać wilgotne podłoże, zimą podlewać skąpo. Nawozić od III do XI co 14 dni nawozem z małą zawartością azotu. Przesadzać na wiosnę w ziemię z dodatkiem piasku. Rozmnażanie epifilum można wykonać latem z sadzonek przygotowanych ze starszych łodyg, które ukorzenia się w suchym piasku. Kleistokaktus - Cleistocactus baumanniiFot. Montréalais, CC BY-SA Wikimedia Commons Kleistokaktus (Cleistocactus baumannii) - roślina pochodząca z górskich rejonów Ameryki Południowej. Łodygi pokryte żółtymi cierniami i włosami dochodzą do 2m wysokości. Mogą wymagać podpory. Nadaje się do uprawy hydroponicznej. Wymaga stanowiska jasnego do słonecznego. Latem może przebywać w ogrodzie. Latem temp. 20°C, zimą 10°C. Podlewać latem po wyschnięciu podłoża, zimą gdy roślina się marszczy. Nawozić nawozem do kaktusów latem co 14 dni. Przesadzać na wiosnę, tylko gdy doniczka jest zbyt mała. Rozmnażanie wiosną z sadzonek lub latem z nasion. Koryfanta - Coryphanta clavataFot. Michael Wolf, CC BY-SA Wikimedia Commons Koryfanta (Coryphanta clavata) - roślina pochodzi z Meksyku, dochodzi do 35 cm wysokości i 12 cm średnicy, wytwarza żółte kwiaty. Wymaga stanowiska w pełnym słońcu. Latem temp. 25°C, zimą 10-18°C. Podlewać latem po wyschnięciu podłoża, a zimą dopiero gdy roślina się marszczy. Nawozić nawozem do kaktusów latem co 8 tygodni. Przesadzać co 2-3 lata. Rozmnażanie jest trudne (tylko przez szczepienie) i nie wykonuje się go w uprawie amatorskiej. Notokaktus - Notocactus haselbergiiFot. Michael Wolf, CC BY-SA Wikimedia Commons Notokaktus (Notocactus haselbergii) - w naturze zamieszkuje stepowe rejony Ameryki Południowej. Posiada efektowne, żółte kwiaty. Preferuje stanowisko jasne, słoneczne. Latem temp. 26°C, zimą 16°C. Podlewać latem po wyschnięciu podłoża, zimą gdy roślina się marszczy. Nawozić nawozem do kaktusów wiosną i latem co 4 tygodnie. Przesadzać wiosną co 3-4 lata. Rozmnażanie wiosną z nasion. Opuncja mrozoodporna - Opuntia hybrideFot. © Opuncja (Opuntia) - pochodzi z suchych rejonów Ameryki Południowej. Tworzy charakterystyczne walcowate, płaskie lub kuliste człony. Wśród opuncji możemy znaleźć ciekawe kaktusy mrozoodporne, doskonałe do uprawy w ogrodzie, np. w ogródku skalnym. Opuncja zimotrwała (Opuntia hybride) doskonale nadaje na skalniak. Stanowisko uprawy opuncji powinno być jasne, w pełnym słońcu. Latem temp. 20°C, zimą 8°C. Podlewać latem po wyschnięciu podłoża, zaś zimą gdy roślina się marszczy. Zasilać nawozem do kaktusów raz na wiosnę i raz w lecie. Przesadzać co 2 lata wczesnym latem w ziemię z dodatkiem piasku. Rozmnażanie wykonuje się wiosną poprzez oddzielanie członów łodygi lub z podkiełkowanych uprzednio w wodzie nasion. Patyczak zwisający - Rhipsalis cassuthaFot. Tangopaso, Public Domain, Wikimedia Commons Patyczak zwisający (Rhipsalis cassutha) - to kaktus, który rośnie w Ameryce Północnej i Południowej oraz na Karaibach. Wałeczkowate, zwisające, miękkie pędy patyczaka tworzą gęste kępy w soczystym odcieniu zieleni. Wymaga stanowiska o rozproszonym świetle. Toleruje także półcień. Najlepiej rośnie w podłożu przepuszczalnym. Kaktus Rhipsalis dobrze czuje się w temperaturze pokojowej, ale na zimę trzeba zapewnić mu miejsce chłodniejsze o temperaturze w przedziale 15-17°C. Rozchodnik ostry - Sedum acreFot. Roquai, Public Domain, Wikimedia Commons Rozchodnik ostry (Sedum acre) - należący do rodziny gruboszowatych świetnie nadaje się do uprawy w ogrodzie. Tworzy gęste kępy wzniesionych łodyg pokrytych mięsistymi liśćmi. Latem na szczytach pędów pojawiają się gwiazdkowate kwiaty o intensywnie żółtej barwie. Rozchodnik świetnie sprawdza się w ogrodach skalnych i donicach - uwielbia słońce i ubogie, suche podłoże. Jest mrozoodporny. Rozmnażamy przez podział kęp, sadzonki i wysiew nasion. Róża pustyni - Adenium obesumFot. Róża pustyni (Adenium obesum) - pochodzi z półpustynnych rejonów Półwyspu Arabskiego oraz Azji. W naturze osiąga do 2 m wysokości. Roślina o ciekawej, nieforemnej podstawie łodygi, przypominającej pień. Rzdęta podstawa łodygi może być bardzo niska, częściowo zagłębiona w ziemi lub może wyrastać wyżej i nabierać butelkowatego kształtu. Kwiaty w odcieniach czerwieni są dość duże, o wydłużonej rurce korony i szeroko rozłożonych płatkach. Róża pustyni wymaga stanowiska słonecznego. Gleba dobrze zdrenowana. Podlewać oszczędnie, tak aby nie dopuścić do przesuszenia korzeni. Gdy jest zbyt zimno roślina szybko traci liście. Starzec zwisający - Senecio rowleyanusAlberto Salguero, CC BY-SA Wikimedia Commons Starzec zwisający, Starzec Rowleya (Senecio rowleyanus) - to jeden z najmodniejszych obecnie sukulentów. Ten ciekawy gatunek pochodzi z południowej Afryki i należy do rodziny astrowatych. Długie, delikatne pędy starca pokryte są drobnymi, kulistymi, mięsistymi listkami. Przypominające sznury pereł wiotkie pędy pięknie prezentują się w wiszących donicach. Starzec Rowleya wymaga jasnego stanowiska oraz przepuszczalnego podłoża. Zimą potrzebuje niższych temperatur w przedziale 13-16°C. Nie toleruje przelania, natomiast dobrze znosi okresowy brak wody. Zygokaktus, grudnik - Schlumbergera Szlumbergera, Zygokaktus (Schlumbergera) - roślina pochodzenia brazylijskiego o liściowatych członach i przepięknych różnobarwnych kwiatach. Zygokaktus wymaga stanowiska jasnego lub półcienistego. Latem może przebywać również w ogrodzie. Wymaga temp. 20°C przez cały rok. Utrzymywać lekko wilgotne podłoże, nawozić co 4 tygodnie nawozem do kaktusów, po przekwitnięciu podlewać skąpo i nie nawozić przez 2 miesiące. Przesadzać co 3-4 lata. Rozmnażanie latem z sadzonek ukorzenianych w piasku w temp. 22°C. Żywe kamienie - LithopsFot. Abu Shawka, Public Domain. Wikimedia Commons Żywe Kamienie (Lithops) - długo żyjący sukulent, pochodzący z Afryki Południowej. Dorasta do zaledwie 5 cm wysokości. Tworzy napęczniałe liście wyrastające parami z krótkich podziemnych łodyg. Liście mogą przybierać różne barwy, często upodobniają się do kamieni (stąd nazwa rośliny). Po 2 lub 3 latach uprawy w okresie jesiennym mogą pojawić się jasnożółte kwiaty z wieloma owłosionymi kamienie najlepiej uprawiać po kilka sztuk w dużej doniczce. Stanowisko jasne, słoneczne, doskonały jest parapet okienny. Ziemia uniwersalna z gruboziarnistym piaskiem dla polepszenia drenażu. Od wiosny do jesieni utrzymywać glebę ledwie wilgotną, górna warstwa gleby pomiędzy kolejnymi podlewaniami powinna przeschnąć do połowy. Gdy roślina przekwitnie, nie podlewać aż do wiosny. Temp. zimą nie może spaść poniżej 10°C. Rozmnażanie na początku lata poprzez podział kęp lub z nasion wysiewanych wiosną. Opracowano na podstawie: 1. J. Courtier, G. Clarke, Kwiaty w domu. Jak dobierać i pielęgnować rośliny doniczkowe, Reader's Digest, Warszawa 1998; 2. J. Scott-Macnab, Wielka ilustrowana encyklopedia roślin ogrodowych, Reader's Digest, Warszawa 2004; 3. K. Mynett, Rośliny doniczkowe w mieszkaniu, Chemil, Warszawa 1990. Przeczytaj również: Jak dbać o kaktusy doniczkowe? Uprawa kaktusów w domu Aby uprawa kaktusów w domu przyniosła nam wiele satysfakcji, warto bliżej poznać specyficzne wymagania kaktusów i uwzględnić różnice pomiędzy poszczególnymi gatunkami. Zobacz jak dbać o kaktusy doniczkowe. Więcej... Choroby kaktusów. Dlaczego kaktus usycha, marszczy się i gnije? Gdy kaktus usycha, więdnie, gnije lub przebarwia się, jest to znak, że mamy do czynienia z chorobą o podłożu fizjologicznym, bakteryjnym lub grzybowym. Warunkiem skutecznego zwalczania chorób kaktusów jest ich wczesne rozpoznanie i zastosowanie właściwego leczenia. Więcej... Szkodniki kaktusów. Przędziorki, tarczniki i wełnowce na kaktusach Osłabienie wzrostu i żółknięcie, widoczne białawe tarczki lub kłaczki białej wydzieliny, przypominającej wełnę, to tylko niektóre z objawów świadczących o ataku szkodników. Więcej...

Kaktusy zajmują szczególne miejsce wśród kwiatów w pomieszczeniach. Wiele z nich jest bardzo bezpretensjonalnych, a jednocześnie bardzo dekoracyjnych. Takie są cechy charakterystyczne kaktusa Mammillaria, którego gatunki są bardzo zróżnicowane. Jest nie tylko atrakcyjny wyglądem, ale także nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Kwitnienie tej rośliny można nazwać jej osobną zaletą. Ojczyzną kwiatu jest Ameryka Północna, Środkowa i Południowa, a także zachód Indii i Wenezueli. Rodzaj ma ponad 300 gatunków i nadal rośnie dzięki nowym odmianom. Łacińska nazwa kwiatu to mammilaria. Kaktusy mają atrakcyjny wygląd i pięknie kwitną Wysokość rośliny nie przekracza 20 cm, a szerokość 40 cm, kształt może być różny i zależny od odmiany – może być płaski, wydłużony lub kulisty. Charakterystyczną cechą mammillaria jest brak żeber. Zamiast tego roślina ma guzki, dzięki czemu może magazynować wilgoć i długo przebywać bez podlewania. Wielkość, kształt i kolor kwiatów również zależą od odmiany. Większość odmian tworzy kwiaty na wierzchołku rośliny w kształcie koła. Wielkość kwiatów waha się od 2 do 5 cm, płatki mogą być czerwone, żółte lub białe. Na przykład! Po zakończeniu kwitnienia powstają owoce, a następnie nasiona dojrzewają. Mammillaria Cactus: metody pielęgnacji roślin i popularne gatunki Wśród różnorodnych gatunków mammillaria istnieje kilka odmian, które najlepiej nadają się do uprawy w domu lub mieszkaniu. Wszystkie są bardzo dekoracyjne i różnią się nie tylko wyglądem, ale także kolorem kwiatów. Ma cylindryczny kształt i bogatą zieloną barwę. Cała powierzchnia jest gęsto pokryta cienkimi białymi kolcami. Kwiaty są średniej wielkości, około 2 cm i są koloru białego. Wilda Różni się bardzo oryginalnym wyglądem. Podłużna roślina pokryta jest cierniami o niezwykłym żółtym odcieniu. Odcień kwiatostanów może być biały lub żółtawy. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest duży rozmiar rośliny. Guzki są również dość duże i mają cylindryczny kształt ze stożkowym zakończeniem. Roślina może osiągnąć wysokość 15 cm. Prolifera Jedna z najmniejszych odmian. Różni się niezwykłym kolorem igieł – mają bordowy odcień. Kwiaty jasnoróżowe mają białą obwódkę wokół krawędzi. Powstają na szczycie rośliny, tworząc swoisty bukiet. Odmiana nazywana jest również Bokasan. Kwiat ma rozgałęzioną strukturę dzięki dzieciom, które aktywnie tworzą się na dorosłej roślinie. Kwiaty są śnieżnobiałe. Na przykład! Na roślinie występuje jednocześnie kilka rodzajów igieł: haczykowate, cienkie i długie włosowate. Długo-brodawkowaty – duża różnorodność Ten typ kaktusa ma okrągłą łodygę i w miarę wzrostu tworzy grupę kilku okazów. Powierzchnia rośliny jest gęsto pokryta białymi kolcami. Kwitnie jaskrawoczerwonymi kwiatami. Kwiat osiąga wysokość 6 cm, łodygi pokryte są haczykowatymi kolcami, które otoczone są cienkimi i miękkimi włoskami. Kwiaty są średniej wielkości i mogą być białe lub kremowe. Wymienione odmiany są dalekie od całej listy odmian popularnych wśród hodowców kwiatów. Kilka innych typów należy odnotować osobno: Carmena. Włosy są brązowe, a kwiaty białe. Elongata lub wydłużony. Duża łodyga o długości do 20 cm, pokryta złotymi kolcami. Kwiaty są białe lub żółte. Bakeberg. Jasnoczerwone kwiaty tworzą mocną łodygę, która może osiągnąć wysokość 20-240 cm. Gracilis. Pędy są duże, o średnicy 4-5 cm. Ma ciemny, długi środkowy grzbiet. Bombicyna lub satyna. Pędy pokryte są białymi promieniowymi kolcami i haczykowatymi środkowymi kolcami. Różowe kwiaty w kształcie lejka. Nie mniej interesujące od Mammillaria Bakeberg są takie gatunki jak Mammillaria Bokasana, Lyuti i Mix. Wszystkie te odmiany są łatwe w pielęgnacji. Niektóre z nich rosną dość szybko, a niektóre odmiany rozwijają pędy boczne dość wolno. Główną cechą wspólną wszystkich odmian mammillaria jest pielęgnacja niewymagająca specjalnych umiejętności i odporności na suszę. Haniana to jedna z popularnych odmian Podobnie jak wszystkie domowe kaktusy, mammillaria wymaga minimalnej pielęgnacji i konserwacji. Wszystkie wymagania i czynności przedstawia poniższa tabela. Temperatura Optymalna temperatura zawartości 18-23 ° C. Jest niebezpieczne, jeśli wskaźnik spadnie poniżej 15 ° C. Oświetlenie Wymaga dużo światła, a nawet toleruje bezpośrednie działanie promieni słonecznych Podlewanie Latem glebę należy podlewać 1-2 razy w tygodniu, zimą nie więcej niż 2 razy w miesiącu Wilgotność Nie ma specjalnych wymagań co do poziomu wilgotności. Toleruje powietrze bardziej suche niż zbyt wilgotne Skład gleby Lepiej użyć gotowej mieszanki na kaktusy i sukulenty Top dressing Stosować tylko w okresie wiosenno-letnim stosując specjalne preparaty do kaktusów. Aplikuj nie więcej niż 1 raz w miesiącu. Uwaga! Podobnie jak wszystkie kaktusy, mammillaria reaguje negatywnie na opryski. Jeśli w pobliżu są kwiaty, które planuje się zwilżyć, lepiej usunąć kaktusa w tym momencie w innym miejscu. Mammillaria: pielęgnacja zimą i cechy kwitnienia Pielęgnacja podczas kwitnienia kaktusa i w okresie spoczynku jest inna. Należy przestrzegać 2 podstawowych zasad: Podczas kwitnienia nie należy przesuwać doniczki i wykonywać dodatkowego nawożenia. Należy również chronić go przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Prawie wszystkie rodzaje kaktusów mammillaria kwitną wiosną, ale czasami pod koniec zimy. Szczególnie ważne jest regularne podlewanie podczas rozwoju pąków. Przed nadejściem zimowego okresu spoczynku liczba podlewań zmniejsza się do 1-2 razy w miesiącu. Stopniowo zmniejsza się również częstotliwość nawożenia, a na początku zimy całkowicie przestają je robić. W przypadku kaktusów okres uśpienia jest bardzo ważny, ponieważ to właśnie obecność tego etapu rozwoju jest kluczem do obfitego kwitnienia. Jeśli zapewnisz wszystkie warunki, aby kwiat przeszedł przez fazę spoczynku i rozwoju, wpłynie to pozytywnie zarówno na wzrost masy wegetatywnej, jak i liczbę pąków. Mammillaria jest najłatwiejszy do rozmnażania przez pędy, które dość szybko się zakorzeniają. Sadzi się je w osobnych doniczkach wypełnionych mieszanką na kaktusy i początkowo często nawilżają glebę. Jak dbać o kaktusa mammillaria i rozmnażać go, jest dość proste. Ważny! Podczas sadzenia dzieci, a także podczas przesadzania kaktusów, na dno doniczki należy wylać warstwę drenażu o grubości co najmniej 2 cm. Często nie ma potrzeby przesadzania kaktusa. Przesadzanie jest wymagane tylko wtedy, gdy doniczka jest za mała dla rośliny. W takim przypadku po zakończeniu kwitnienia roślina jest usuwana ze starego pojemnika i sadzona w większej doniczce. Gleba do sadzenia jest używana specjalnie dla kaktusów. Ważne jest, aby wybrać odpowiednią doniczkę – niezbyt głęboką iz 4-5 otworami drenażowymi. Dla obfitego kwitnienia konieczny jest okres spoczynku. Kaktusy są bardzo bezpretensjonalne i praktycznie nie reagują na małe odstępstwa od zasad opieki. Najbardziej destrukcyjne jest podlewanie, które może być spowodowane zarówno nadmiernym podlewaniem, jak i niewłaściwym składem gleby. Ważny! Nadmiar wilgoci często prowadzi do gnicia, na co wskazuje zmiana gęstości lub koloru łodygi. Szczególnie podatne na gnicie są Mammillaria elongata, Carvin, Graceful, Zeylman i Longimamm. Mammillaria mogą być również atakowane przez szkodniki. Najczęściej kaktus cierpi z powodu przędziorków, owadów łuskowych i nicieni, które infekują korzenie rośliny. W przypadku jakichkolwiek oznak obecności szkodników zabieg należy przeprowadzić natychmiast, a roślinę odizolować od innych aż do całkowitego wyzdrowienia. Kaktus Mammillaria wyróżnia się różnorodnością gatunków. Różne odmiany roślin różnią się kształtem i kolorem nie tylko kwiatów, ale także cierni. Wysokość i średnica łodygi również może się znacznie różnić w zależności od odmiany. Kaktus Mammillaria, którego pielęgnacja domowa jest prosta i prosta, nadaje się do uprawy nawet dla początkujących.

Kaktusy to często spotykane rośliny uprawiane w domach. Ich dużą zaletą są niewielkie wymagania uprawne, z tego względu stanowią doskonałe rozwiązanie dla osób zapominalskich i dysponujących małą ilością czasu. Dzięki nim możesz efektownie udekorować wnętrze, co ważne ich pielęgnacja jest bardzo prosta. Najpopularniejsze rodzaje kaktusów domowych Najczęściej wybieranym gatunkiem tych roślin jest opuncja charakteryzująca się swoimi kolorowymi kwiatami. Chętnie wybierany jest także gymnocalycium, czyli niewielki kaktus bez kolców i włosów, o dużych kwiatach: żółtych, czerwonych, różowych lub białych. Inną ciekawą propozycją jest odmiana hibotan, na górze zielonej łodygi znajduje się część rośliny pozbawiona chlorofilu (zielony barwnik), z tego względu występuje ona w kolorze żółtym, pomarańczowym, ciemnofioletowym bądź czerwonym. Popularną odmianą jest również mammillaria hahniana, czyli okrągły kaktus, którego cechą charakterystyczną są geste białe kolce i puszyste włoski, a także kwitnące kwiaty w kolorze różowych, które tworzą wianek na jego górze. Efektowną rośliną jest także brazylijski kaktus wielkanocny o wielu kolorowych kwiatach. Pielęgnacja kaktusów Kaktusy są proste w pielęgnacji i nie wymagają żadnych specjalistycznych zabiegów. Aby jednak uprawiać je z powodzeniem, musisz im zapewnić podstawowe warunki do prawidłowego wzrostu. Fot. Milada Vigerova/Pixabay Jaką ziemię wybrać dla kaktusów? Podłoże do uprawy kaktusów musi być przepuszczalne, przewiewne, z dużą ilością próchnicy. Odczyn pH ziemi dla tych roślin powinien wynosić 5,5-6,0 w przypadku innych parametrów, rośliny te mogą źle rosnąć. Możesz zakupić gotową ziemię do uprawy sukulentów lub też samodzielnie przygotować odpowiednie podłoże. Powinna się składać z uniwersalnej ziemi 30%, gruboziarnistego piasku 20%, torfu ogrodniczego 30% oraz z komponentu rozluźniającego podłoże 20%. Takim komponentem może być gruby żwir, perlit czy kruszywo ceglane. Ziemię do kaktusów powinno się wymieniać co ok. 2-3 lata, gdyż po tym czasie mogą gorzej rosnąć. Stanowisko Kaktusy kochają słońce, z tego względu powinny być ustawione na parapecie południowym albo południowo-zachodnim. W okresie letnim możesz je wystawić na balkon czy taras, przyzwyczajając je stopniowo do pełnego słońca. Jeśli roślinom nie zapewni się wystarczającej ilości światła słonecznego, wówczas zaczną żółknąć. Podlewanie Rośliny te nie wymagają częstego podlewania, nawet latem. Należy je podlać dopiero kiedy ziemia w doniczce lekko przeschnie. Unikaj nadmiernego wysychania podłoża. Roślinę należy podlewać rzadko, lecz obficie. Częste podlewanie spowoduje gnicie korzeni. Jesień oraz zima jest dla roślin czasem odpoczynku, wtedy trzeba ograniczyć nawadnianie i zmniejszyć temperaturę w pomieszczeniu. Kaktusy pustynne podlewa się w tym okresie tylko raz na miesiąc. Kaktusy tropikalne wymagają spryskiwania wodą, gdyż naturalnie występują w wilgotnym klimacie. Nawożenie Z nawożeniem kaktusów bądź bardzo ostrożnym, gdyż w warunkach pustynnych, nie mają one dostępu do bogatej ilości składników. Nadmierne nawożenie może wpłynąć na nie niekorzystnie. W okresie wzrostu wystarczy raz w miesiącu zastosować nawóz płynny. W przypadku roślin stojących latem na zewnątrz i zimujących w niskich temperaturach nie ma potrzebny korzystania z nawozów. Jednie rośliny znajdujące się w pomieszczeniu zimą, powinny mieć zmniejszony udział azotu. Fot. Nicolas J. Leclercq/Unsplash W jaki sposób przesadzić kaktusa? Najlepszym rozwiązaniem jest wykonanie tej czynności dopiero wtedy, kiedy korzenie rośliny zaczynają nie mieścić się w pojemniku. Doniczki na kaktusy muszą posiadać otwory, dzięki którym nadmiar wody będzie dobrze odprowadzany i nie zaszkodzi roślinie. Polecane są zwłaszcza pojemniki z materiałów nieporowatych, czyli tworzywo szklano-ceramiczne czy terakota. Przez wzgląd na ich budowę, pomagają zatrzymać wodę w ziemi i zminimalizować ryzyko nadmiernego nawodnienia rośliny. Pamiętaj, że nadmierne podlewanie przyczynia się do wypłukiwania z gleby ważnych składników odżywczych, oraz zmienia jej odczyn na zasadowy, który nie jest dobry dla kaktusów. Chcąc przesadzić kaktusa, zastosuj ziemię dedykowaną tym roślinom. Możesz ją dodatkowo wymieszać ze żwirem i gruboziarnistym piaskiem, w ten sposób stanie się lepiej przepuszczalna. Dobrze, jeśli przesadzanie wykonasz wczesną wiosną, czyli jeszcze przed rozpoczęciem się okresu wegetacyjnego. Zanim do tego przystąpisz podlej kaktusa i odczekaj, aż woda wsiąknie w ziemię. Zabezpiecz swoje dłonie, aby nie pokłóć się o kolce, po czym oczyść korzenie rośliny ze starej ziemi. Wsyp niewielką ilość ziemi do doniczki i włóż roślinę, następnie przysyp korzenie ziemią i ją delikatnie ubij. Kiedy skończysz przesadzanie, przez parę dni nie podlewaj kaktusa, aby nie doprowadzić do gnicia korzeni uszkodzonych w trakcie przesadzania. Jak przyciąć kaktusa? Według hodowców kaktusów nie ma konieczności ich przycinania, aczkolwiek można tego dokonać w celu pozyskania odnogi na nową roślinę. Najpierw wybierz pęd, po czym odetnij go sekatorem. Pamiętaj o założeniu grubych rękawic. Cięcie musisz zrobić tuż przy nasadzie odnogi. Po odcięciu poczekaj parę dni, aby miejsce cięcia stwardniało, dopiero wtedy zasadź pęd w donicy wypełnionej ziemią dla kaktusów. Fot. Ingmar/Unsplash

kaktus z białymi włoskami